7.8.17

Kidnap :: Benim Annem Bir Kahraman


Amerikan filmlerinin değişmez, değişmesi teklif bile edilemez dekorlarından olan, fast food ağırlıklı yolüstü restoranlarından birinde garsonluk yapan kahramanımız, babasız büyüttüğü ve canından çok sevdiği minik oğlunu, birlikte gittikleri oyun parkında -telefonla konuştuğu sırada- kaybettiğini anladığında, başından aşağıya kaynar sular dökülür..

Can havliyle oğlunu ararken, birilerinin onu bir arabaya soktuğunu son anda gören ve çılgına dönen Karla'yı (Halle Berry) -ve biz seyircileri- filmin finaline dek sürecek, aksiyon, dehşet ve gerilim dolu bir kovalamaca beklemektedir..

ABD'de kaçırılan ve bir daha izine rastlanmayan çocukların çokluğuna da dikkat çeken Kidnap, orijinal adını bilerek sinemaya gelen seyircisinin her an beklediği malum olayı, fazla bekletmeden yaşatıyor; ve türünün klişelerinden mamul gerilimli öyküsünü, 'korku' ve hatta 'kazara kahraman' unsurlarıyla da zenginleştirip, dur durak bilmeyen bir aksiyon biçiminde ilerleyerek, kendini 'heyecanla' izletmeyi de başarıyor..



Filmin her anında birlikte olduğumuz ve bundan -kendi adıma- pişmanlık da duymadığımız Halle Berry, yönetmenin güzel işçiliğiyle birleşen 'güçlü' performansıyla,  'normal' bir annenin çocuğu için yapmayacağı şey, katlanamayacağı eziyet olmadığını, tüm netliğiyle ortaya koyarken, Anne olarak çevrilen filmin Türkçe adının hakkı da -anlamlı bir biçimde- teslim edilmiş oluyor..




O değil de, filmin giriş sekansında, hizmet sektörünün yemek kısmına denk düşen garson arkadaşların ağır çalışma şartlarına; özellikle de 'müşteri kılığında' lokantaya gelerek, içlerinde büyüttükleri hükmetme, aşağılama dürtülerini 'zavallı' garsonlar üzerinde tatbik etmeye çalışan, kendilerine 'pislik' denebilecek bazı insanlara vurgu yapması -bana göre- bu filmin en değerli yönüydü..




Kidnap / Anne


Yönetmen: Luis Prieto
Senaryo: Knate Lee
Oyuncular: Halle Berry, Sage Correa, Chris McGinn, Lew Temple
Yapım: 2017, ABD, 94'

6  /10