7.2.17

Toni Erdmann


Cannes Film Festivali’nde izleyenlerin büyük beğenisini toplayarak olay yaratan Toni Erdmann, bu senenin ve son dönemin tartışmasız en farklı ve etkileyici sinema deneyimini sunan, sayısız ödül almış ve şimdiden kült olmuş bir yapım. 

Alaycı ve umursamaz bir hayat görüşüne sahip, uslanmaz bir şakacı olan piyano öğretmeni baba Winfried, en yakını köpeğini de kaybedince hayatta yapayalnız kalır. 
Hayatını tekrar düzene sokmaya ise Romanya’da bir danışmanlık şirketinde önemli bir pozisyonda çalışan işkolik kızı Ines ile arasını düzeltip yakınlık kurmaya çalışarak başlamaya karar verir. 

Ines ise kariyerine odaklı aslında en az babası kadar yalnız ancak hayatı fazlasıyla ciddiye alan, iş hayatının tam da göbeğinde yükselmeye çalışan bir iş kadınıdır. 

Cebinden çıkarıp taktığı dişlerle olur olmaz yerlerde dönüştüğü Toni Erdmann tiplemesi ile babasını, bir anda Romanya’da işyerinde görünce kontrol manyağı Ines için işler dayanılmaz bir hal alacaktır. 

Birbirleri kadar yalnız, ancak birbirlerine tamamen zıt bu baba kız için Romanya macerası hem ilişkilerini hem de hayatlarını sorgulayacakları, izleyeni ise kahkahalara boğan ama bir o kadar da sarsıp duygulandıran bir sinema mucizesine dönüşecektir.





Filmin mmknmrtb notu ::

Siz tanıtım yazısındaki, "birbirlerine tamamen zıt bu baba kız" tesbitine pek kulak asmayın..
Aslında, en az babası kadar neşeli, dalgacı bir kadın olan -kendisini yakinen tanıdığımdan bu hususta emin olabilirsiniz- lâkin, bağımsızca ayakta durmayı hedefleyen hemen her genç kadın gibi, kariyerinin gereklerini yerine getirmeye çalışan bir hanım kızımızdır İnes..




Babası ise emekliliğinin, keyfe keder vakit geçirmenin rahatlığıyla, hayatın ciddiyetini iyice boşlayan, her şeyle dalgasını geçebilen bir ihtiyar adam olarak -köpeğini kaybetmenin de etkisiyle iyice artan can sıkıntısıyla- kızına sarmaya başlar..
Kızının, işine odaklanmayıp da kendi gibi dalga geçmesini ister gibi davranması pek bencilcedir aslında; sanıldığı gibi, kızının (veya tüm beyaz yakalıların) hayattaki duruşunu eleştirdiği ya da onun iyiliğini falan düşündüğünden değildir bu yaptıkları..




Pek göstermeseler de- birbirlerini çok seven; ama, insani zaaflarını da inkâr etmeyen -daha doğrusu- bireyselliklerini de her şeyin üstünde tutan bu baba-kızın, birbirlerini daha iyi tanıyabilmek, anlayabilmek için böylesine tuhaf bir 'macera' yaşamaları, hem kendileri hem de biz seyirciler için gayet iyi gelecektir..

Son tahlilde, "baba ve kız evlat" çekişmesinin en doğal, en absürt, en komik ve en güzel haline tanıklık etmenin tek yolunun bu filmi izlemekle mümkün olabileceğini söylemek zorundayım..




Toni Erdmann


Senaryo ve Yönetmen: Maren Ade
Oyuncular: Sandra Hüller, Peter Simonischek, Michael Wittenborn, Thomas Loibl, Trystan Pütter, Ingrid Bisu
Yapım: 2016, Almanya / Avusturya, 162'

8  /10