Blair Witch / Blair Cadısı

James’in kardeşi ve iki arkadaşının, Maryland’deki Karanlık Orman’da Blair Cadısı’nın efsanesinin peşinden gidip arkalarında bir sürü teori ve şüphe bırakmalarının üzerinden 20 yıl geçmiştir.

James (Shameless’dan James Allen McCune), arkadaşları Peter (Oyunbozan Ralph’dan Brandon Scott), Ashley (Disney Star Darlings’den Corbin Reid) ve film öğrencisi Lisa (La La Land, Alien: Covenant’dan Callie Hernandez) kameraları ile birlikte, kayıpların gizemini çözmek için aynı ormana girmeye cüret ederler.

Başlarda grup gayet iyimserdir. Özellikle bölgenin yerlisi olan Lane (State of Affairs’dan Wes Robinson) ve Talia’nın (The Following’den Valorie Curry) karanlık ve dolambaçlı ormandaki rehberlikleri sayesinde grubun umutları yükselir.

Ancak gecenin çökmesi ile beraber, grup tehditkâr varlıklar ile yüzleşmek zorunda kalır.

Yavaş yavaş, efsanenin hayal ettiklerinden çok daha gerçek ve şeytani olduğunun farkına varırlar.

Filmin mmknmrtb notu ::

Korku Sineması'nda -belgesel lezzetli- 'found footage' olayının babası diyebileceğimiz, 1999 yılı yapımı The Blair Witch Project şaheserinin ekmeğini -iyisiyle kötüsüyle- o günden bugüne yiyen çok oldu..
Görüyoruz ki şimdi sıra dönüp dolaşıp bizzat kendisine gelmiş ve maalesef gördük ki proje, kendini bi güzel yemiş, bitirmiş..

Özgün hiçbir hikaye ortaya koymadan, eski filmin hâlâ hatırlarda kalan tesirlerini diriltmeye uğraşmanın umarsız bir çabası içinde debelenen bu filmi izlemenin tek nedeni -olsa olsa- o eski günleri özlemle yadetmek, o korkutucu ama nostaljik havayı yeniden solumak olabilir..
Lâkin, ilk filmi yeniden izlemek varken, bu çok gereksiz bir çaba bence..

Bunca yıldır denenmedik biçimi kalmayan, el-kafa-kulak ve diğer yerlere iliştirilen kamera görüntüleriyle maruf olan, bilhassa da aşırı sallanarak, resmen gözümüzün ırzına geçmeye çabalayan ve de böylece, 'gerçekmiş' havası verilen yöntemlerin, artık hiçbir esprisinin kalmadığını, etkisinin olmadığını anlamak çok mu zor yahu!.

En başında, seyircinin geçmişe ve meseleye özetlerle uyandırılması, gençlerin hazırlanarak ormana gidişleri bölümü 'eğitici' ve de eğlenceli diyebileceğimiz film; meşum ormanda geçen ve ödümüzü patlatması gereken 'asıl' bölümünde etkisiz kalarak seyirciyi resmen sıkıntıdan patlatıyor; finale giden ve Cadı'nın metruk evinde geçen kısım ise 'eh işte birazcık' korkutuyor..

Filmin süresi boyunca sürekli birileri kayboluyor, kaybolanlar yeniden beliriyor, birilerinin adı devamlı ve çığlık çığlığa haykırılıyor, -çok afedersiniz- korkudan altına sıçmış gençler, "Hey!" ya da "Kimse yok mu lan!" manasında "Hellooo!" deyu kıçını yırtarken, perdenin altında beliren yazıda -sanki herkes canıyla uğraşmıyormuş da Belgrat Ormanı'nda piknik yapıyormuş gibi- gayet sakin görünümlü bir "Merhaba" sözcüğü beliriyor (Bkz: İngilizce'nin Türkçe karşısındaki yetersizliği:), falan filan işte..

4 / 10

Korku Mirası

1999 ‘da vizyona giren Blair Cadısı büyük bir fenomen yaratmış ve ormanda yalnız olmanın ne kadar korkunç olabileceğini bize hatırlatmıştır.
“1785’de Elly Kedward cadılıkla suçlanmış ve Maryland ormanlarında ölüme terk edilmiştir. Blair Cadısı efsanesinin ilk kaydedilen hikâyesidir.” diyor Gregg Hale.
“Ancak o ormandaki kötülük çok daha eskiye dayanmaktadır.”
Film, düşük bütçesine rağmen milyonlarca dolar hasılat yapmış ve yeni nesil korku filmleri için yeni bir bakış açısı kazandırmıştır.

Ormanın Derinliklerinde: Yepyeni bir Korku

Yapımcıların Blair Cadısı filmindeki ruhu yakalamak için sınırlarını zorladığı yapım, 32 günde Vancouver ve British Columbia’da çekildi.
“Karşılaştığımız en büyük zorluk, geçtiğimiz 17 senedeki Korku Seansı, Ruhlar Bölgesi, Testere gibi korku filmlerini aşarken aynı zamanda izleyicilere 1999’daki gibi gerçek korkuyu hissetmelerini sağlamaktı.” diyor Barrett.

İlk filmde daha çok gösterilmeyen öğeler ile korku seviyesi yüksek tutuldu. Ancak bu film, izleyiciyi karanlığın görülebilen yüzü ile dehşete düşürecek.

“Ormanın sahip olduğu kötülük ilk filmden beri sadece güçlenmiş” diyor Wingard.
“İnsan Eti filmi gibi size aralıksız gerilim hissettiren, ancak onun kadar vahşet içermeyen bir film yaratmak istedim. Sürekli sizi daha da korkunç bir senaryoya iten kovalamacanın içerisindesiniz.”