21.10.08

Elegy :: Azgın Teke David’in İmkansız Aşkı


Bir Amerikan üniversitesinde profesörlük; radyo ve televizyonlarda da sanat-edebiyat programları yapan, gayet entelektüel bir şahsiyettir David Kepesh..

Her ne kadar- göbek salmamak için spor yaparak; kafayı kazıtmak suretiyle, kellikten muaf tutulacağını sanarak, genç görünmeye çabalayan ve kendi kendine verdiği bu gazla, torunu yaşındaki öğrencisi kızlara göz süzmekten geri durmayan Prof. Kepesh, Amerika'daki durum nedir bilmiyorum ama, Türkiye şartlarına göre; emeklilik yaşı gelmiş de geçmiş, bir yaşlı adam portresi sunmaktadır..
Elbette, beyaz perdede kendisi olarak arzı endam eyleyen, Sir Ben Kingsley yüzünden..

Yönetmen Isabel Coixet'in gayretleriyle, -zorlamayla da olsa- karizmatik bir profesör olduğuna ikna edildiğimiz David Kepesh, karısını ve bir adet oğlunu yıllar önce terk etmiş, tek başına yaşadığı evinde, kafasını dinleyerek günlerini geçirmektedir..





Kendisi, birlikte spor yaptığı biricik arkadaşı George (Dennis Hopper)'la, arada bir gittikleri kafede ya da hamamda, "kızlar-hayat-kızlar" konulu felsefi sohbetler yapmakta; belli aralıklarla evine gelen, işi bitikten sonra da hemen giden, Caroline (Patricia Clarkson) adlı -minare ve mihrabında pek bir hasar tespit edemediğim- orta yaşlı kadın arkadaşıyla -bi güzel- sevişmektedir.. (Valla ne yalan söyleyeyim, benim için, kıskanılacak tek yaşantı, işte budur.)

Amcanın tek problemi; küçük yaşta, babası tarafından terk edilmeyi içine sindirememiş; bunun olumsuz izlerini ruhunda taşıdığı da belli olan, doktor oğlunun; bazen, ortaya çıkarak başına ekşimesinden ibarettir ki, bu da -doğrusu- işin tuzu biberidir..

Eee.. "İnsanoğluna rahat batar" deyu boşuna söylememişler.. 

Andropoz mu dersiniz, yoksa 'Yaşlı Erkek Sendromu' mu?. Karizmatik profesörümüz, 'ahu gözlü' genç bir kızla karşılaşır ve o an, hayatının rotasını şaşırır..

Öğrencisi olan bazı kızlar arasında, ünlü bir profesörle görünmek, ondan, kısa bir sürede de olsa 'feyzalmak' isteyenler çıkmakta ve David bey de, bu fırsatları, elinden geldiğince değerlendirmektedir.. 
İlk başlarda, bu 'güzeller güzeli' kıza olan ilgisi ve çabası, onu da, bir an evvel yatağa atabilmek üstünedir aslında.. Fakat gel gör ki, bu kız başkadır; her haliyle, "Ben gelip geçici değil, kalıp, deliciyim." der gibidir..
O, büyüleyici gözlerini, hocasının hayranı olduğu ressam Goya'nın tablolarından almış, Consuela Castillo'dur.. 

"Pek anlamadım, daha açıklayıcı ol." derseniz; ben de "O, bir şahane.. o bir Penélope Cruz'dur" derim..

Başlangıçta, olayın tek taraflı olduğunu, yani, David ağbinin, kıza aşık olduğunu; fakat kızın: "Adam koca profesör, hemen reddetmek olmaz, bir süre idare edeyim, sonra şutlarım." şeklinde düşündüğünü, zannetmiştim.. Oysa sonradan anladık ki, -belki erkek olduğumdan- beni zırnık etkilemeyen Profesör'ün karizması, Consuela kızımızı -meğer- pek derinden yakıp geçmişmiş..


Kadınları ve seksi, hayatının en önemli unsurları olarak görmüş; öte yandan, bu taze ilişkinin ortaya 'kabak gibi' koyduğu 'uçurumsu yılların' daha da bir körüklemesiyle, yaşlılık kompleksini azdırmış; ayrıca, yeni yeni beliren kıskançlık şüphelerini takıntı haline getirmekte olan bu adamla, bu genç kızın geleceği, ne ola ki?.




Beyefendi Size Söylüyorum Kızım Sen Anla

Amerika'nın bol ödüllü ve önemli yazarlarından Philip Roth'un, 'Kepesh' ihtiva eden üç romanından sonuncusu olan The Dying Animal'dan uyarlanmış Elegy / Aşkın Peşinde, "entelektüel, -hadi yaşlı demeyelim- olgun ve de 'karizmatik' bir adamın, öğrenmeye aç, genç ve de güzel bir kızla olan ilişkisi" gibisinden, hayatta sık karşılaşılmasa da, edebiyat ve sinemada bolca işlenen; toplumun, pek 'doğal' bakmadığı ama merakını da gıdıklayan bir hikaye anlatıyor..

İspanyol yönetmen Coixet'in, ‘olağandışı’ bir sinemasal anlatım içermeyen, ‘basit’ bir anlayışla; bu ateşli ve acıklı ‘bilindik’ aşk hikayesinin, nasıl başlayıp, nasıl geliştiğini ve de nasıl küllenip, nasıl alevlendiğini, doğru/gerçek şeyler söyleyerek, ustalıkla perdeye yansıttığını düşünüyorum..

Yazar Philip Roth'un katkısını da unutmadan söylersek; yönetmen -bencileyin- yaşlanmış da olsa, bir erkeğin aşktan yana umudunu yitirmemesini; bulduğunda da, aşkının arkasında cesaretle durmasını; genç kızların da, gençliğine ve güzelliğine fazla güvenmemesini; gün olup devran döndüğünde, yanına varıp da, başını yaslayacak yerin, yine, o moruğun kılları ağarmış göğsü olacağını, aklından çıkarmamasını öğütlüyor.. 

Bence gayet de iyi yapıyor!.

3,5  /5